Non risu potius quam oratione eiciendum? Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria. Id enim volumus, id contendimus, ut officii fructus sit ipsum officium. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Immo videri fortasse. Eadem nunc mea adversum te oratio est.
- Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Suam denique cuique naturam esse ad vivendum ducem. Immo videri fortasse.
- Mihi enim satis est, ipsis non satis. Scrupulum, inquam, abeunti; Nam si quae sunt aliae, falsum est omnis animi voluptates esse e corporis.
- Societate. Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem; Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Erit enim mecum, si tecum.
- Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
